بیابان گلیست
____
آن زمان که تمامی گل های باغ, یکسر به خاک افتادند
و یکسر بر خاک گریستند
__+}
----------
بیابان گلیست
آن زمان که باغستان بیابان شد
و تمامی صحرانشینان، باغبان
و تمامی باغبانان، در باغ
صحرانشین شدند
))))))
آری بیابان گلیست...
-
بیابان گلیست آنجا که گل ها به گل نشستند
++++
بیابان گلیست آنجا که هیج جایی برای هیچ گلی در هیچ باغی نماند
^^^
آنجا که جای هر گلی در هر باغی, بیابان سبز می شد
++ ++++ ----
و هر بیابانی در هر باغی گِلی می گشت
..... ....................
بیابان گلیست
(-
بیابان گلیست آن زمان که در باغ
قطره قطره
شورآب چشم گل های به خاک افتاده
یک به یک
خاک تک تکِ باغ های بیایان زده را
ذره ذره
گلی می کرد
××_--
بیابان, بیابان, بیابان گلیسسسست
_________
و باغ ها
تک تک
درون گلدان ها تکه تکه می شوند
///
\
و گل های باغ
یک به یک
در گلدان ها دفن می گردند
~~~~~~~~~~~
^
و گلدان ها
ذره ذره
گِلی می شوند
---- - ---=
===
آه.... آری بیابان گلیست
...........
بیابان از اشک گل های به خاک افتاده در باغ گلیست
بیابان گلیست
(
و باغ دیگر.... بیابانیست
)...
______________________________________________
پ.ن1: دوباره 11!... اینبار اما تولد گوشه ی دلم تو یه همچین روزی توی همینجاست... اوم!
پ.ن2: امسال, هشتاد ما (آنهم تنها از سر جبر جغرافیایی) بدون "هفت" سپری خواهد شد.
آخخخخخخخ که دیگه هیچ چاپ تازه ایی از"هفت" نوید بوی نوی کاغذش رو هنگام ورق زدن به من نمی ده، و من که با حسرت تنها می تونم آخرین چاپش را بخرم و با غم اندوه ببلعم... (اونهم زمانی که برای چاپ های بعدی قرار بود چند شعرم توش چاپ شه.)
حالا بیا هی بگو چیزخل چرا شعراتو اینجا لو می دی و جای اینکارا چاپش نمی کنی. (آخه یکی بگه چرا انقدر چیز می گی؟ اولاندش که مجموعه شعرهای اروتیک من تو این مملکت به درد چاپ نمی خوره، دومش هم که حالا چه چیزشعری می گم که بخواد لو بره یا نره، به چیز ِخر که می خواد لو بره.)
پ.ن3: امروز ذهنم چیزی شبیه به این قسمت از موسیقی "
Logic Nono" می مونه.
87/2/11
لیس می زنم لمست را
