Friday, March 12, 2010

اینبارت

یکبار
.
فقط اینبار
+
_ . _
به یکباره
_-
باشدت را
با شدت
____>>_______...........
بردار و بکوبان بر میز
×~~~×
و بگو بی تردید:
=-»
آییییی گارسون برخیز!
____________________
آمدم تا باشم
))))))
بار دیگر ریز
(
.+
__________________________________________________
پ.ن1: آخخخیییییییییششش هر وقت برمی گردم خونه دوباره زنده می شم. اتاقم, پنجره پر از نورای دست نخورده, سکوت شباش عصراش که گاه و بی گاه می شکنه, تاقچه های نامرعی, سر سوتون های بلند خیالی, دیوارای رنگی که رنگو روشون پریده و شدن مثه گچ سفید, سبزه زار و باغ و بوستان و چمنزارِ خوابیده زیر کاشی های حیاط خلوت, حیاطی که شده انباری... اینجا خانه ی مجرد هاست... روزاش خالی, شباش عالی.... آخیییییییییییشششش حالا من لم دادم روی قالی.
پ.ن2: یک حس مضحکانه: پیر شدم.
22/12/88